25 de xaneiro de 2010

Contos para a paz

O vindeiro 30 de xaneiro celébrase o día da non-violencia e a Paz

e no blog "Soñando cuentos" fálannos deste sinxelo, pero magnífico conto:

FLON-FLON Y MUSINA


"-La guerra no muere jamás, hijo mío.

Sólo duerme de vez en cuando.

Y, cuando duerme, hay que

tener mucho cuidado para no

despertarla —suspiró su padre."

Un día chegou a guerra e separou a estos dos coelliños.
¿Volverán a xogar xuntos?.

Flon-Flon e Musina sempre estaban xuntos. Unhas veces xogaban na parte de Musina. Outras, xogaban na parte oposta, que era de Flon-Flon.
- "Cando sexa grande, casareime con Musina "-dicía Flon-Flon.
E Musina dicía: "Cando sexa grande, Flon-Flon será o meu marido".
Pero unha tarde, o pai de Flon- Flon, mentras lía o xornal, exclamou:-¡Malas noticias! Pronto chegará a guerra ...

Título : Flon-Flon y Musina
Escritora e ilustradora: Elzbieta
Colección: Los piratas Editorial: SM, 2001

Xénero: Contos
Tema: Fantasía
Personaxes: Animais - Coellos - Flon-Flon - Musina

Este libro trata de: Amizade - Guerras


Neste enlace podemos atopar varias propostas para traballar este conto (cortesía de Paco Abril):

http://www.gijon.es/Documentos/Departamentos/FMC/Proged/EXPOCUENTOS%20(FICHA%20DIDACTICA)/FLON%20FLON%20Y%20MUSINA.pdf



Conto: Negros e brancos


Autor e ilustrador: David McKee

Edicións Xerais

NEGROS E BRANCOS


David McKee é un escritor e ilustrador británico coñecido especialmente por ser o creador da serie ELMER, o elefante de cores inspirado na obra do pintor Paul Klee.


Esta historia cóntanos que hai moito tempo, todos os elefantes do mundo eran brancos ou negros, e odiábanse entre si. A guerra non tardou en estoupar e, durante tempo e tempo non se volveu a ver ningún elefante sobre a Terra. Ata que un día saíron da selva os netos dos elefantes amantes da paz ...

Un texto axeitado para reivindicar a paz, contra a intolerancia e o racismo, moi apropiado para introducir nas aulas a reflexión arredor da violencia e as súas causas.

1 de xaneiro de 2010

Un poema de Gabriel Celaya

En Aulablog21 felicitan o ano novo con este poema de Gabriel Celaya que me gustou moito.
Educar es...



Educar es lo mismo
que poner un motor a una barca...
Hay que medir, pensar, equilibrar...,
y poner todo en marcha.
Pero para eso,
uno tiene que llevar en el alma
un poco de marino...,
un poco de pirata...,
un poco de poeta...,
y un kilo y medio de paciencia concentrada.
Pero es consolador soñar,
mientras uno trabaja,
que ese barco, ese niño,
irá muy lejos por el agua.
Soñar que ese navío
llevará nuestra carga de palabras
hacia puertos distantes, hacia islas lejanas.
Soñar que, cuando un día
esté durmiendo nuestra propia barca,
en barcos nuevos seguirá
nuestra bandera enarbolada.


Gabriel Celaya