30 de novembro de 2008

COMO DISFRUTAMOS!!!!!!!










O curso de 2º de primaria estamos adicando unha hora dos mércores a ir á nosa querida biblioteca. Este día chegamos e atopamos a Pilar e Beatriz moi entretidas traballando cos libros para que a nós nos resulte máis doado atopar o que ás veces buscamos.
Queremos que vexades como disfrutamos nós na biblioteca. Os libros sérvennos para pasar unha hora divertida ó tempo que aprendemos un montón de cousas novas. Ás veces levamos algún libro para ler na casa, outras facemos de contacontos para os nosos compis, outras escoitamos ler a un compañeiro ou á profe. Cada día facemos que sexa diferente porque o ambiente da biblioteca préstase para elo.
Mirade unhas fotos dun mércores deste mes.

29 de novembro de 2008

"LEÓN DE BIBLIOTECA"


Igual que o curso pasado, @s nen@s de 2º de primaria escoitamos ler a nosa profe un libro la mar de interesante. E sabedes por que?.Todo el é interesante: os seus preciosos debuxos, a súa mensaxe, o texto que nel está escrito. De verdade que o tedes que ler. E non pensedes que é só para pequenos, a profe pode decirvos que ela tamén aprendeu e disfrutou léndonos esta historia.
As nosas opinións:
Mateo: Gustoume porque adoptaron un león.
Sara: Gustoume porque o león atendía ás lecturas.
Jose: Gústame porque o león axudou a coller os libros aos nenos
Uxía: Gustoume porque o león cando incumpliu as normas foise.
Lucía: Gustoume moito porque foi moi interesante.
Roi: Gustoume moito porque trataba dun león que entrou nunha biblioteca.
Raquel: Porque o león axudaba cando chegaba pronto.
Antón Paz: Gustoume moito porque cando chegaba moi pronto axudaba á señora Plácida e cando chegaba á hora do conto escoitaba o conto.
Laura: Gustoume o conto porque é moi gracioso e ensinoume moitas cousas. Impresionoume como o león sabía as normas da biblioteca e tamén a caída da señora Plácida.
Alex: O conto gustoume cando o león marchou e fixo ben en ruxir en caso de emerxencia.
Alexia: Gustoume moitísimo o conto do león e impresionoume moito.
Gabriel: O libro gustoume moito porque o león rompeu as reglas.
Erea: O libro gustoume moito.
Antón Cillero: Foi un conto moi ben contado e estivo ben.
Nuria: Gustoume moito o conto do león, sobre todo cando incumpliu as normas e marchou.
David: O libro gustoume cando o león entraba na biblioteca.

Como colofón unha opimión da autora: Michelle Knudsen

"Cualquiera que ame las biblioteas sabe que son lugares mágicos y especiales, donde todos son bienvenidos y cualquier cosa es posible. He encontrado muchos amigos maravillosos en las bibliotecas, tanto en las páginas de los libros como entre la gente que trabaja con ellos".

25 de novembro de 2008

25 NOVEMBRO DÍA CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO

As Bibliotecas Escolares Galegas unense para denunciar o maltrato ás mulleres
Biblioteca Milladoiro Malpica

In Memoriam
El morreu hai trinta anos.
A ela enterrárona estes días: morreu de vella.
El era un home sociable e ben relacionado.
Ela non poñía o pé fóra de cen metros arredor da casa.
El baixaba á vila tódolos días.Ela non ía nin ós enterros.
El era violento e agresivo e mallaba nela día si e día tamén.
Ela era traballadora, simpática e dulce.
El levantaba a man e o que lle cadrara.Ela sempre levaba caramelos no peto cos que convidaba ós nenos que lle pasaban pola porta.
El viviu protexido por un muro de silencio.
Ela viviu presa tras do mesmo muro.A morte del só a liberou das tundas.
O muro caeu o día do enterro .Dela.

O Segrel do Penedo



Visitade tamén :
Trafegando ronseis
Mesturas
Biblio Arzúa
Iniciarte
Biblio milladoiro
blogFesquío
Raioteca
Biblospazos
Bibliobóveda
Recollidas as páxinas no blog O segrel do penedo





17 de novembro de 2008

OBAMA ,LECTURA E BIBLIOTECAS.

Chegounos ao correo vía Cristina Novoa información sobre un discurso pronunciado por Obama cando era senador no que fai unha defensa da lectura, das bibliotecas e da escola pública . Podédelo ler todo aquí

"Porque creo que si deseamos proporcionar a nuestros hijos las mejores posibilidades en la vida, si queremos abrirles las puertas a diversas oportunidades mientras son jóvenes y enseñarles las competencias que necesitarán para tener éxito más adelante, entonces una de nuestras más altas responsabilidades como ciudadanos, como educadores y como padres será asegurarnos de que cada niño norteamericano pueda leer, y pueda leer bien. La alfabetización es la divisa más fundamental en la economía del conocimiento en la que hoy vivimos"

10 de novembro de 2008

6 de novembro de 2008

CARTEL FERIA DEL LIBRO

Acabo de recibir un correo de Neves e envioume unha imaxe moi suxerente .Trátase dun cartel empregado nunha feira do libro.Se queredes velo pinchade aquí

25 de outubro de 2008

UN PRACER, AGUSTÍN !

Alegrounos saber que Agustín Fernández Paz é Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil 2008, pola súa obra :O único que queda é o amor

No noso Centro, Agustín é moi querido. O profesorado acudimos a el para espertar o gusto pola lectura e lemos en alto ,por exemplo:O caso do extraño empregado de Contos por palabras, para engaiolar.Recomendamos Aire Negro e ,nunca falla! ; despois xa buscan eles, e escoitas a algunha rapaza que está lendo Noite de voraces sombras, dicir:
-
Está xenial,Pilar !
E sorrís...
Achegaste a un grupo de alumnos na biblioteca e escoitas alguén que recomenda:
-Corredores de sombra, eu lino tres veces! E a outra :
-De Agustín, todo!
Chegas á casa reles o primeiro conto do libro premiado e de novo : sentes,identifícaste, entendes, entendeste e , pola noite contas aos tes fillos de novo Rapunzel.

Grazas mestre, por facilitarnos o encontro dos rapaces cos libros,grazas por facernos pasar momentos tan agradables.
Parabéns!

24 de outubro de 2008

DÍA INTERNACIONAL DAS BIBLIOTECAS


Chegou aos centros un cartel cunha ilustración de Xosé Covas e un texto de Agustín Fernández Paz que merece ser difundido. Recollo a información do blog de Manuel Bragado, disfrutádeo.

ABRE AS PORTAS e entra. Entra neste espazo que agarda por ti, neste ámbito onde cada palabra é un don que recibimos como agasallo. Percorre todos os recantos desta casa da liberdade, respira este aire que non sabe de fronteiras, déixate levar polo río de recendos que anuncia os tesouros da biblioteca.
Estamos nun lugar especial, sería imposible confundilo. Desde o ceo debe de verse como un punto de luz brillando coa intensidade maior, como un aleph que contén a memoria e os soños da humanidade. Unha luz, si. Unha luz que escintila coma un faro entre as tebras, co rítmico latexar dun corazón inmenso que expande ondas de liberdade e de esperanza polo territorio que a circunda.
Quizais poderiamos seguir vivindo se nos faltase este aire que fai vibrar todas as células do noso corpo, se cadra as persoas continuariamos coa nosa existencia rutineira se non existise a biblioteca, mais algún lugar decisivo ficaría baleiro no noso corazón.
Faltaríanos a enerxía que nos fai desexar unha vida mellor, unha cidadanía máis libre, unha sociedade máis xusta. Doeríanos non escoitar a voz das persoas que sufriron a historia e a das que a sofren agora mesmo; sería insoportable oír só as palabras dos que tentan dirixir e controlar as nosas vidas.
Para que isto non suceda, abre as portas e entra. Ábreas sempre, todas as portas, pois cada vez que o fas incorpóraste ao río subterráneo que alimenta a biblioteca, ao torrente de liberdade que a fai vivir e lle dá azos renovados.

ABRE OS LIBROS e mergúllate na auga da vida que abrolla irreprimible desde as súas páxinas. Déixate arrastrar pola fervenza de voces, de linguas, de recendos, de paisaxes. Non esquezas nunca o abraio que experimentamos nos anos da infancia, cando se nos revela a dimensión máxica que teñen as palabras e descubrimos que as páxinas dos libros poden conter o mundo enteiro.
Como as labregas que se afanan na rebusca de espigas entre os regos despois da ceifa, tamén os escritores recollen as palabras unha a unha e elaboran con elas o humilde pan dos seus textos. Deste xeito fan que cheguen ata nós, sempre novas e sempre sorprendentes, pois os libros posúen a insólita capacidade de revivir e reinventarse en cada nova lectura.
Todas as persoas necesitamos as historias, os soños, as palabras, talvez sexa unha característica inscrita no ADN da humanidade. Necesitámolas coma o comer, como beber auga, xaora que si. Para entendermos o mundo e para entendernos a nós mesmos, para soñar outros destinos, para loar os dons que a vida nos dá. Sabemos que non poderiamos vivir sen o alento da imaxinación e da creatividade, sen as palabras que expresan a variedade e a beleza dos nosos desexos e dos nosos sentimentos.
Por todo iso, abramos os libros. Eles conteñen os soños, as paixóns, os medos, os amores, as risas. Nas súas paxinas habita a inmensa variedade de sentimentos e experiencias da humanidade, das persoas que viven agora en calquera lugar do mundo e das que desapareceron hai moitos anos. Os libros: ríos de palabras que se nos ofrecen con xenerosidade para axudarnos a aprender o oficio de vivir, para cambiarnos a vida e implicármonos na transformación do mundo.

ONDE HAI UNHA BIBLIOTECA HAI UNHA LUZ que traspasa todos os muros, unha luz que se fai máis intensa cando medran as persoas que a incorporan ás súas vidas. As mesmas persoas que logo, ao saíren por rúas e prazas, levarán canda elas o reflexo desa luz, a semente dese mundo novo que algún día faremos agromar. Un mundo máis solidario, máis plural, máis culto, máis xusto. Un mundo onde non se escoite a voz adormecedora dos poderosos, senón as palabras múltiples e diversas de todas as persoas que habitamos esta casa común que é o noso planeta.

Grazas!

1 de outubro de 2008

OUTUBRO, MES DAS BIBLIOTECAS


Iniciamos de novo as publicacións no blog neste mes adicado ás bibliotecas . Este curso imos empezar un novo camiño porque a nosa biblioteca entrou no PLAMBE. Mañá asistimos ilusionados á primeira reunión.Estamos contentos porque cada ano nos imos aproximando un pouco máis á meta que queremos alcanzar.O cartel que chegou ao centro pon imaxe ao noso soño, o texto que aparece en BIBLOTECAS ESCOLARES defíneo moi ben, por iso os recollemos aquí:

A biblioteca escolar como instrumento necesario e imprescindible ao servizo das aprendizaxes no centro.... de todo tipo de aprendizaxes: a lectura comprensiva de textos diversos en soportes tamén diversos, o uso crítico (e mais ético) de fontes informativas diferentes, a produción de información propia, a elaboración de traballos documentais en función das necesidades xeradas desde as distintas áreas e materias, o ser lector... unha biblioteca que dá servizo a profesorado e alumnado, tamén cando se pode, ao resto da comunidade escolar... unha ferramenta no traballo por competencias que os novos currículos-LOE apoian decididamente.... é dicir, un auténtico servidor central.


Só uma coisa torna un sonho impossível : o medo de fracasar.
Paulo Coelho








30 de xuño de 2008

DESPEDIDA

Entro na biblioteca por última vez neste curso. Coloco os últimos exemplares e revistas .Quero pechar tamén o blog despois dunhas semanas de papeleo : memorias, actas, informes... É difícil para min pechar o blog este curso porque teño que despedir a NEVES , alma do blog e da biblioteca, a compañeira que sempre colaborou desinteresadamente, que compartía os meus soños . A ela adico o seguinte vídeo .

8 de xuño de 2008

2008.- XERAIS

Onte coñecemos os novos p r e m i o s para este ano:
- MANUEL LOURENZO GONZÁLEZ.- O Xardín das Pedras Flotantes [novela]
- MAR GUERRA CID.- Xenaro e o misterio da mochilota verde [Merlín]
- MARILAR ALEIXANDRE.- A cabeza da medusa [CaixaGalicia]
Beizóns!

4 de xuño de 2008

Solpor...

en... MARTE : Rover Spirit [ NASA ]


Filme con ÉXITO

PRADOLONGO
Un dos moi raros filmes rodados integramente en galego en toda a historia, está a demostrar que é posíbel, que se pode filmar unha película en galego e que, con esforzo, pódese distribuír e converterse en todo un éxito.

Segue o seu camiño por todas as vilas e cidades do país, con atrancos, pelexando cada espazo para ser exhibida, pero co apoio do público que, proxección a proxección, enche as salas(corenta mil espectadores).

Pradolongo está abrindo un camiño para o futuro, para outros filmes. "O cinema galego pode facelo: trátase de contar boas historias". Ignacio Vilar-director.
E,no outono, en Madrid, Euskadi, Cataluña e Francia.

[Ai!! Tiven tamén a sorte de traballar por estas terras que podes ver!]

Porque n o n t o d o v a n s e r l i b r o s . . .
"Quen puidera namorala", regravada para a banda sonora do filme.


AMIGO das ÁRBORES

No día do noso MEDIO,
a historia de dúas baleas
emprendendo viaxe a través do mar
[barco de Greenpeace].
De novo, en Kalandraka.
Preocupémonos!

Os libros de galego saen á rúa





No mes de maio , quixemos achegar libros en lingua galega da nosa Biblio aos pais e nais. Nunha das portas da entrada colocamos cestas con libros para que libremente escollesen e lesen cos seus fillos e fillas.

Emocionounos ver aos pais entusiasmados coa proposta. Serviu tamén para charlar con eles das lecturas e de como espertar o gusta por ler .Recollemos as imaxes do Blog de infantil do noso cole, por certo, con mostras moi interesantes relacionadas coa lectura e coa aprendizaxe en xeral.

Visitádeo!

3 de xuño de 2008

E sempre AGUSTÍN

A. Fernández Paz inaugura a Feira do Libro en Ourense con PALABRAS PARA CAMBIAR O MUNDO:

"Todas as persoas necesitamos de historias, de soños, de palabras. Para entender o mundo e para entendernos a nós mesmos. Para soñar outras vidas, para loar todo o que a vida nos dá, para vencer o espanto da morte. É curioso: as vellas palabras de Cunqueiro volvémolas atopar hai pouco en boca do estadounidense Paul Auster ao recibir, hai agora dous anos, o premio Príncipe de Asturias: “Necesitamos historias case tanto coma o comer, e sexa cal sexa a forma en que se presenten –na páxina impresa ou na pantalla da televisión- resultaría imposible imaxinar a vida sen elas".
Coma o comer, como beber auga, xaora que si. As persoas non poderiamos vivir sen o alento da imaxinación e dos soños. E, aínda que unha boa parte desa sede, desa fame, a saciamos a través das múltiples pantallas coas que convivimos, non podemos esquecer que a orixe de todas as historias está nos libros. Pois os libros conteñen os soños, as paixóns, os medos, as risas: neles están a imaxinación, os sentimentos e experiencias das persoas, das que viven agora en calquera lugar do mundo e das que desapareceron hai moitos anos. José Ángel Valente escribiu, nun poema memorable, "el que da una palabra, da un don". Pois iso son os libros, ríos de palabras que se nos ofrecen con xenerosidade para axudarnos a aprender mellor o oficio de vivir."


28 de maio de 2008

Os 1 2 5 ANOS de Pinocho

CARLO COLLODI publicaba por entregas un serial infantil titulado Storia di un burattino, Historia dun monicreque.

Máis tarde, o seu editor apostou pola historia completa, e entón naceu unha das obras máis universais da literatura infantil.
Reeditouse 187 veces, traduciuse en case tódolos idiomas e adaptouse ao cine en infinidade de ocasións -a máis célebre, a realizada por Disney en 1940-; e a primeira edición do conto está valorada en nada menos que en 7.500 euros.

E é que Pinocho non só forxou unha iconografía da mentira recoñecible en todo o mundo, o alongamento do nariz; tamén rompeu un esquema moi ríxido nos contos: presentaba a un neno mentiroso e traste -quizais a proxección do propio Collodi-.
Tan rompedor resultaba este novo concepto que, incluso, en determinados países aplicouse a censura (EEUU).

25 de maio de 2008

A educación segundo Einstein

Fago un percorrido polos andeis dos libros,atráeme un, cólloo: Albert Einstein, Mi visión del mundo , Tusquets Editores. Abro unha páxina ó chou, léoa, sinto a necesidade de compartila.Aí vai... traducida ao galego:

Educación para unha independencia no pensar


Non é suficiente ensinar aos homes unha especialidade. Con iso convértense en algoasí como maquinas utilizables pero non en individuos válidos. Para ser un individuo válido o home debe sentir intensamente aquilo ao que pode aspirar. Ten que recibir un sentimento vivo do fermoso e do moralmente bo. En caso contrario parécese máis a un can adestrado ca a un ente harmonicamente desenvolto. Debe aprender a comprender as motivacións, ilusións e penas das xentes para adquirir unha actitude recta respecto aos individuos e á sociedade.

Estas cousas tan preciosas lógraas o contacto persoal entre a xeración xove e os que ensinan, e non - polo menos no fundamental- os libros de texto.Esto é o que representa a cultura ante todo. Isto é o que teño presente cando recomendo
Humanidades e non un coñecemento árido da Historia e da Filosofía.

Dar importancia excesiva e prematura ao sistema competitivo e á especialización en beneficio da utilidade, segrega ao espírito da vida cultural e mata o xerme do que depende a ciencia especializada.

Para que exista unha educación válida é necesario que se desenvolva o pensamento crítico e independente dos xoves, un desenvolvemento posto en perigo constantemente polo exceso de materias( sistema puntual). Este exceso conduce necesariamente á superficialidade e á falta de cultura verdadeira.

A ensinanza debe ser tal que poida recibirse coma o mellor regalo e non coma unha amarga obriga.

PREMIO !!!



[A Nosa Biblioteca]
Grazas

Querido VARGAS LLOSA

Juan Cruz contaba onte como escribe MARIO:
... escribe todas as súas obras nas bibliotecas, rodeado de libros e tomando notas a bolígrafo...
/clic

[Babelia]

Unha sinatura: Amnistía I.

23 de maio de 2008

Culturas/ PERSOAS

Esta historia foi creada polo animador francés M. Ocelot para ser contada no cine; é, sobre todo, un conto de fadas:

Dous rapaces, de distinto berce, comparten a súa infancia. Hai un país, alén do mar, onde se volverán atopar para unha busca: a fada dos Djinns.
Pouco tempo hai que a tiven como agasallo e aparece aquí en consideración a todos os alumnos e alumnas que naceron noutras culturas e hoxe forman parte do noso Centro, da nosa sociedade.
Veremos xuntos as súas especiais imaxes e recitaremos este conto ao mundo!
Aquí, unhas palabras de X. Saramago:
"E se as historias para nenos foran de lectura obrigatoria para os adultos?
Seriamos realmente capaces de aprender o que, desde hai tanto tempo, vimos ensinando?"

22 de maio de 2008

CHISCO no corazón.

Os alumnos e alumnas de 2º ESO estivemos uns días traballando co escritor FRANCISCO X. FDEZ. NAVAL [agora tamén "Chisco" para nós].
Falounos do seu traballo, dos seus libros, dos seus personaxes e tamén de si mesmo. Na Biblioteca facíase o silencio cando contaba, cando recitaba.
Quere que nós escribamos tamén: sempre hai unha historia que contar, expresar o que podemos sentir, a nosa verdade, contar desde dentro e ir máis alá do que se ve.
Levounos ademais, grazas á Mitoloxía, a viaxar no tempo.

Chisco soúbonos escoitar e transmite emoción. Todo un recordo!

Contamos con estes títulos seus:
O Bosque das Antas.
Sete noites e un amencer.
Unha cita co aire.
Miño.
Suso Espada.
No corazón da fraga.

Hayao MIYAZAKI

É o director desta película de animación, EL CASTILLO AMBULANTE -que lle pedimos a Pilar- e tamén da que xa vos falamos, El viaje de Chihiro.
A "peli" garda unha aventura moi bonita, chea de maxia e amor -que rompe barreiras-, con personaxes curiosos: a fantasía da rapaza/a vella,...
Aconsellamos que a vexades!
En 2ºB.

17 de maio de 2008

XMAB: A VOZ



A gravación deste poema de Roseira do teu mencer é de 1968, realizada por Radio Nacional.

14 de maio de 2008

A alma de Uruguai

Santiago de Compostela recibiu o luns ,entre o son dos aplausos a Eduardo Galeano, voz dos invisibles.
Rematou con esperanza:

HAI OUTRO MUNDO POSIBLE,PARA CAMBIAR ESTE, HAI QUE COÑECELO BEN

Escoitar e ler a Eduardo Galeano axuda.Na biblioteca atoparedes as súas obras.
Deixámosvos algúns textos.



Caminos de alta fiesta

¿ Adán y Eva eran negros?
En África empezó el viaje humano en el mundo. Desde allí emprendieron nuestros abuelos la conquista del planeta.Los diversos caminos fundaron los diversos destinos, y el sol se ocupó del reparto de colores.
Ahora las mujeres y los hombres, arcoiris de la tierra, tenemos más colores que el arcoiris del cielo, pero todos somos africanos emigrados. Hasta los blancos blanquísimos vienen de África
Quizá nos negamos a recordar nuetro origen común porque el racismo produce amnesia, o porque nos resulta imposible creer que en aquellos tiempos remotos el mundo entero era nuestro reino, inmenso mapa sin fronteiras, y nuestras piernas el único pasaporte exigido.

ESPEJOS Una historia casi univresal ,SIGLO XXI

OS OUTROS SETE PECADOS CAPITAIS

-Ser superbranco: o racismo, tradición colonial que segue a mutilar o esplendido arco da vella da diversidade humana.

-Ser supermacho: o machismo, que humilla a muller e nega a diversidade sexual.

-Cuspir no espello. o autodesprezo, ese pésimo costume que obriga os servos a mirarse a si mesmos cos ollos do amo.

-Espremer ao próximo: o sistema que condena á opresión e á pobreza a moitas persoas e moitos países para facer posibel a liberdade e a riqueza de poucos

-Matar o mundo: o impune mundidicio da sociedade de consumo, que está a asasinar o aire, a auga e a terra.

-Mentir a vida : o despotismo dos medios de comunicación que nos incomunican e os sistemas educativos que nos deseducan.

-Obedecer ao medo: a tadición que nos obriga a aceptar a realidade en lugar de cambiala, a repetir a historia no canto de a facer.
CARTA AO SEÑOR FUTURO,LAIOVENTO

El desarrollo

El puente sin río

Altas fahadas de edificios sin nada detrás

El jardinero riega el césped de plástico

La escalera mecánica conduce a ninguna parte.

La autopista nos permite conocer los lugares que la autopista aniquiló

La pantalla de la televisión nos muestra un televisor que contiene otro televisor, dentro del cual hai otro televisor.

PATAS ARRIBA,La escuela del mundo al revés , SIGLOXXI


10 de maio de 2008

SEMPRE Manolo Rivas

A revista Unelibros entrevista ao noso grande escritor, que nos di:

"A lectura, o libro e os espazos onde están son lugares de resistencia humanística esenciais. A nosa sorte depende de que eses espazos se manteñan ou desaparezan completamente da natureza”.

"O libro é algo que pertence á natureza, que ten a condición de froito".

"Os centros escolares deberían ter como epicentro arquitectónico a biblioteca"

9 de maio de 2008

Hai POESÍA para TODOS/AS

. Para os peques de INFANTIL, estes versos:
Nena, neniña,
pequerrechiña,
durme, que xa durmen
o galo e a galiña.
Dúrmete axiña...
...
Anda, neniña,
pequerrechiña,
durme, que xa durmen
os años na curtiña.
Dúrmete axiña...

.Aos rapaces/as de PRIMARIA:
Botar unha cometa
era guindar os soños
todos pola fiestra.

Era poñer a ialma
por enriba das ponlas
máis ergueitas da fraga.

Era andar cos miñatos
nun outo vóo suspenso
sobor da paz dos campos.

Era ter -cousa meiga!-
o corazón atado
cun longo fío á terra.

. E para os maiores, en SECUNDARIA, o poema: "Ise neno da rúa"
Non é certo que os nenos teñan fame.
Non pode ser.
Ben o sabedes todos
os que andades no mundo atafegados
á percura do pan dos vosos fillos.
Ises outros que vedes pola rúa
pedindo esmola,
non teñen fame, non, porque daquela
vos teríades morto de vergonza.
E ben vos vexo andar nos vosos coches
ou nos tranvías, a berrar de cousas
estranas, -viva, beba, baba, buba!-
sen reparar naquil esfarrapado
que coa moura mauciña está petando
nunha porta de ferro.
Por iso penso que non é verdade
o que algún caviloso di dos nenos
que andan así, petando pola vida.
-Non, home, non!- lle dixen a un de aqueles-.
A xente pasa leda... Fora boa
que andivesen a rirse dos seus crimes!

Vinde ver en que libros están agochados os máis lidos neste MAIO!

7 de maio de 2008

FANTÁSTICA Película

-A película é boa, xa que é moi entretida e divertida; recoméndoa a nenos e nenas de calquera idade para que a vexan.- LEIDY
-Esta peli é moi bonita, e sabes o que pasa se che desaparecen teus pais...? Pódea ver calquera cativo/a.- MIGUEL
-Penso que a película é moi especial porque ten moitas cousas que ensinar, como por exemplo cando Chihiro perdeu aos seus pais e ela fixo todo o posible para recuperalos.- ALÍ
-Eu penso que a peli é moi realista, ten un deseño de imaxe fabuloso, fantástico, a pesar de que os protagonistas fan un papel imaxinario cos personaxes que interpretan.- AMADY
-A viaxe de CHIHIRO é unha película que xunta un montón de lendas xaponesas que fan rir e outras sentimentais que fan chorar.- EMILIO
-Ten escenas moi divertidas e bonitas, pero tamén as ten tristes. Ela é unha nena moi atrevida, que fai calquera cousa por recuperar aos seus pais, aínda que teña que pasar momentos moi difíciles. ANA.- 2º ESO /B

3 de maio de 2008

Aquela FONTE

A raíz do concurso "das Boliqueiras" convocado pola MNL - no que participastes, aínda que con apuriños- falastes nas clases desta vosa fonte.

Cerca das Pontes (parroquia do Aparral) durante séculos falouse dun encanto que vagaba pola carballeira que houbo debaixo da fonte: sen ver mover ningunha póla, escoitábase un ruído repetido, como se as estivesen rompendo ou estalasen ramallos. Este ruído facía estrañar a cantos ían beber alí daquelas augas milagrosas (polo ferro para anemia, tuberculose). [Os enfermos que non podían subir andando contrataban os servizos das mozas das Pontes, a dez céntimos a botella, que traían en cestas mentres eles agardaban nas pousadas do lugar]

E agora non hai carballeira, xa sabes... a especulación...
Adicado tamén a Xairo e Daniel-1ºA, Emilio-2ºB, que tanto vos gustan as lendas!
Atopei, a través dos cables, o vídeo que quero poñervos como agasallo, desexando sorte aos bos traballos.

No último disco de LUAR NA LUBRE, Camiños da Fin da Terra, o tema nº 12 titúlase "A fonte das Boliqueiras" e soa así:


2 de maio de 2008

De Manuel RIVAS

Colle e garda o que escribiu para hoxe o noso estimado Manolo Rivas, sobre L I B R O S :
http://www.elpais.com/articulo/Galicia/Os/barcos/leite/os/libros/elpepuespgal/20080502elpgal_20/Tes

Que gozada!

30 de abril de 2008

LETRAS de MAIO

Despois deste descansiño e durante o mes de maio, teremos sorte: os alumnos/as de 2º E.S.O. van estar na compaña do escritor Francisco Xosé Fernández Naval, compartindo un obradoiro de creación escrita.
Agardamos o comezo e contaremos as nosas experiencias.

29 de abril de 2008

A modo de CLUB

Os alumnos/as do agrupamento de Lingua G-2ºESO/B lenvos fragmentos de "A pantasma de Canterville", de Óscar Wilde:



Os nosos CONTACONTOS

Os rapaces e rapazas do Obradoiro de Lingua/ESO-2ºB interpretaron o conto "ORELLAS DE BOLBORETA" para os nenos/as de E.Infantil-4 anos:

Polas NOSAS LETRAS

Vide na busca de ideas para o voso Certame Literario/ Maio-08.
Atoparás materiais -libros, contos- sobre a temática: OS AVÓS.-


" GRANS DE AREA "

Neste máxico mes creamos marcadores persoais para as nosas páxinas.
Agora plastificámolos!




Convertímonos nun libro
Estas imaxes, para a compañeira que non estivo, a "alma máter" da biblio.-

23 de abril de 2008

H O X E

Feira do Libro en Ferrol, coa súa edición nº XIX.
Baixa e aproveita un programa interesante, que abrirá Manolo Rivas:
Teatro - Contacontos - Xogos populares - Concertos - Obradoiro - Maxia.
Luís García Montero: Premio Nacional de Poesía, da Crítica, con "Vista cansada".
Paula Carballeira (Fene), con "Boas Noites".
Teresa Moure: "A casa dos lucarios".
Rosa Aneiros: "Os ourizos cachos e o gran río gris".

Outra NOVA:
Ponse en marcha a campaña "Máis libros" (Consellería de Cultura) co primeiro Plan de Lectura de Galicia: achegar os libros a todos/as e por todo.

22 de abril de 2008

Un CERVANTES

" ...A este oficio me obligan los dolores ajenos,
las lágrimas, los pañuelos saludadores,
las promesas en medio del otoño o del fuego,
los besos del encuentro, los besos del adiós,
todo me obliga a trabajar con las palabras,
con la sangre..."
Juan GELMAN, poeta arxentino premiado polas Letras Españolas. A súa obra está marcada polas consecuencias da dictadura militar arxentina na súa propia familia.
Podes ler desde aquí moitos dos seus poemas.
Nós escollemos algún:
Sentado al borde de una silla desfondada,
mareado, enfermo, casi vivo,
escribo versos previamente llorados
por la ciudad donde nací.
Hay que atraparlos, también aquí
nacieron hijos dulces míos
que entre tanto castigo te endulzan bellamente.
Hay que aprender a resistir.
Ni a irse ni a quedarse,
a resistir,
aunque es seguro
que habrá más penas y olvido.
Carta
te escribo en una hojita de papel
caída del cuaderno del hijo
con una vaca un burro
sumas restas
esta carta que te enviaré jamás
tiene delicias y tristezas
y cuando la leías
te ponías muy dulce
porque yo no escribía nada
pero cantaban los pájaros
azules de la izquierda
volaban a tu sombra y callaban
con los ojos abiertos
como memorias en la noche

basta...
basta no quiero más de muerte
no quiero más de dolor o sombras basta
mi corazón es espléndido como una palabra

mi corazón se ha vuelto bello como el sol
que sale vuela canta mi corazón
es de temprano un pajarito
y después es tu nombre

tu nombre sube todas las mañanas
calienta el mundo y se pone
solo en mi corazón
sol en mi corazón

C U A D E R N O S

CLIJ.- CUADERNOS DE LITERATURA INFANTIL Y JUVENIL.
Esta prestixiosa revista, que conta xa con vinte anos, inclúe neste abril entrevistas aos mellores escritores, listas de premios, títulos de honra. Sorte que moitos xa andan polas vosas mans!
Pódeche axudar a seleccionar e decidir as túas lecturas e atópase na mesa das revistas, xunto a:
- Leo- leo,
- Reportero DOC,
- Muy Interesante- Junior,
- National Geographic -España ( PARABÉNS, nesta xornada polo noso Planeta, ao seu traballo)

21 de abril de 2008

Un país de LIBROS

A través da prensa dixital, podes visitar este enderezo específico adicado aos libros nesta especial semana.
Vas atopar escritores de primeira liña, coas súas propias recomendacións, os que máis venden, valoracións, premios Cervantes, as últimas novidades - El juego del ángel, C.Ruiz Zafón-... Seguro que coñeces algún; podes tamén informar aos teus: irmáns, nai, pai, avós, amigos/as, profes.

20 de abril de 2008

Premio ESQUÍO de POESÍA

18-Abril: FERROL recupera este premio.
O compostelán XAVIER LAMA foi o gañador desta XXVII edición,
con poesía na nosa lingua:
Melancolía líquida da idade das vacas.

18 de abril de 2008

Outra REVISTA para todos/as

Navegando navegando, con calma, por blogues de Bibliotecas, din cunha nova revista que...está moi ben!
Boas imaxes, e que título: "El Templo de las Mil Puertas"!!

Unha ollada a
http://www.eltemplodelasmilpuertas.com/

17 de abril de 2008

CARLO FRABETTI

Este gran escritor italiano achega a Galicia, neste mes, un auténtico agasallo para as Bibliotecas, en prol dos libros, da lectura:

O LIBERESPAZO
Os que teñen o privilexio de se converter en lectores son os afortunados beneficiarios de dúas experiencias iniciáticas sucesivas. En primeiro lugar, descobren os libros na súa individualidade. Descobren que eses pequenos ortoedros de papel aliñados nos estantes, tan anódinos e semellantes entre si, cheos á súa vez de diminutos garabatos que se repiten monotonamente como inmóbiles procesións de formigas, son en realidade irrepetibles caixas de sorpresas, cofres do tesouro que ao abrilos derraman no noso interior resplandecentes xemas que só eles conteñen, países das marabillas con climas e xeografías propios.
E iso é só o principio. Hai un segundo descubrimento que consuma e consolida o anterior, o de que un libro non é un cofre solitario, un compartimento estanco, un hortus conclusus. Os países das marabillas non son illas. Despois de descubrir que os libros non son todos iguais, redescubrimos que, nalgunha medida e como suxire a súa aparencia física, si o son (tese, antítese, síntese), posto que pertencen a unha mesma especie. Descubrimos que os libros se relacionan uns con outros de mil maneiras, levan uns a outros por mil camiños, comunícanse -por amplos corredores ou portas secretas- como as salas dun pazo inmenso, forman parte dun organismo vivo e en continuo desenvolvemento, son follas dunha mesma árbore. Descubrimos a literatura, nunha palabra. Non como materia escolar, non como catálogo de títulos e autores, senón como mundo animado, como universo. Descubrimos a galaxia Gutenberg, o liberespazo, moi anterior ao ciberespazo e mellor cartografado, aínda que non por iso menos rico en sorpresas e aventuras. E ao converternos en libernautas accedemos, entre a infancia e a adolescencia, ao noso primeiro territorio libre. Que á súa vez nos leva -ou cando menos nos invita a visitalos- aos demais ámbitos da liberdade. Porque só a cultura nos fai libres, como dicía Martí. E só a lectura nos fai cultos.
Carlo Frabetti

De B.E.G./ Día Internacional Libro.-

Recordas as súas obras?

15 de abril de 2008

ROBERTO INNOCENTI

O ilustrador italiano (Florencia, 1940) que vén de recibir o premio H.C. Andersen de Ilustración-2008 da man do IBBY-Organización Internacional para o Libro Xuvenil-.

Podemos contemplar o seu traballo en libros como:
- A historia de Erika (xa comentado o mes anterior), e
- As aventuras de Pinocho.

O exquisito detallismo das imaxes -con minuciosa precisión-, as ilustracións hiperrealistas, fan deste libro unha obra de arte pola riqueza de perspectivas das imaxes: láminas ou cadros das que extraen fragmentos que se van reproducindo ao paso de cada páxina.

PARABÉNS a R. Innocenti.
PARABÉNS a Kalandraka Editora, e
PARABÉNS por contar con estas obras na Biblioteca.

13 de abril de 2008

IBRAHIM

O CARTEIRO DE BAGDAD
Marcos S. Calveiro.
[Premio Ala Delta]

“Nada muda en Bagdad. Os meses rematan coa fin da lúa nova. Unhas noites despois, o tremelucente hidal, o delgado fío branco da lúa, anuncia no ceo escuro o seu abalo.”

Existe un antes e un despois da guerra.
Hai un neno que alimenta a súa curiosidade cos relatos do pai, que non acode á escola porque non hai e que leva meses xogando só, lonxe do seu amigo da infancia, por diferenzas que non percibe e por misterios que non logra comprender.
Ten un pai carteiro que arrisca a vida para repartir o correo na súa motocicleta, consciente de que, se cadra, nas mensaxes que entrega reside un retallo de esperanza para que os seus destinatarios se aferren á vida; un carteiro que chora ao malvender os seus prezados libros.
Mais tamén hai lugar para a esperanza e a ilusión que chegan de xeitos por veces inesperados.
E hai unha viaxe perigosa que o neno emprende co fin de cumprir a vontade do pai e entregar unha misteriosa carta, unha viaxe desas que fan medrar e que se revela novamente cargada de esperanza a través do valor e da suxestión que agochan as palabras.

10 de abril de 2008

9 de abril de 2008

MAMÁ, PAPÁ, lede comigo!

Dous contiños ben bonitos:

Raquel está na cama e non ten sono.
E ve un monstro que...
E ve un fantasma que...
E escoita o ruído dun...
E ve os ollos duns...
Tina érguese, colle a Boliña, o...

EU SON EU.-
A bisavoa vestiu os pantalóns pola cabeza...
A bisavoa fixo sopa con xabón e...
-¡Xa me perdín! ¿Onde estou?
-¡Ah, es ti!
Porque a bisavoa sabe que...

8 de abril de 2008

BANDA DESEÑADA

Moitos de vós pedides e escolledes cómics para a aula e para ler na casa, e sabemos da vosa aceptación do deseño galego.

Temos que falar entón de PEPE CARREIRO, o pai dos "Bolechas", si. Deseñador e ilustrador, escritor e guionista que, dentro da súa rica e recoñecida traxectoria, ten:

AMINA

Esta nena nixeriana deixa África e instálase coa súa nai en Galicia. A amizade de Amina con Ío amosa que as posibilidades da comunicación están por enriba da palabra.
Un día chega á súa nova escola e ...

Relato da inmigración e o rexeitamento, das dificultades que sofren moitos inmigrantes. Gustarache!

7 de abril de 2008

UN POETA NOSO DE HOXE


Antonio GARCÍA TEIJEIRO

Este escritor e profesor de Vigo conta cunha obra de moitísimo valor.
Aconsellámosche que recordes estes títulos e busques algún:

- Na fogueira dos versos, Premio Merlín. Lista de Honra-IBBY.
- Versos de agua ( en galego: Cacarabín, Cacarabón), entre os cen mellores libros do século XX-Fundación G. Sánchez Ruipérez.
- Trala liña do horizonte (libro Fórum Barcelona-04)
- Arredor do teu corpo, poemario premiado no 2006.

6 de abril de 2008

SABÍAS QUE...

A partir do ano 2009 Galicia contará, na Biblioteca Nacional da Cidade da Cultura en Santiago, cun centro de Literatura Infantil e Xuvenil para a Diversidade Cultural, promovido polo IBBY (International Board on Books for Young people)
Tratarase da primeira biblioteca internacional especializada na colección, estudo e divulgación de libros para nenos,-as e mozos,-as escritos en linguas minoritarias, e será a segunda sede que este organismo apoie -logo do creado en Oslo no 85-.
Para nós é o mellor sinal da importancia da producción literaria infantil/xuvenil en galego.
PARABENS!!

AN ALFAYA: Sombras de muller.

M. Ángeles Alfaya é de Vigo; naceu en 1964. Estudou na Escola de Formación do Profesorado de Vigo (tamén Criminoloxía en Madrid,...)
Moi vinculada ao teatro, conta con premios polas súas obras para público infantil. Moi premiada tamén é toda a novela xuvenil que escribe.

Xa tomaramos nota no seu momento; recordas A sombra descalza ?
Moitos de vós, sobre todo de 3º e 4º, coñecédela:
É unha emocionante historia que xira arredor do desvelamento -por Elsa- dos segredos que pesan sobre unha saga familiar e que teñen a súa orixe nos anos da Guerra Civil española.
- Premio Lazarillo 2005.
- Premio X. Neira Vilas 2006.
- The Withe Ravens, 2007 (Fiera del Libro per Ragazzi de Bologna)
- Na Lista de Honra, IBBY 2008.
Atópase na súa cuarta edición, e tamén anda polas vosas cestas.

Un "cumpre"

Recordades este título, que xa traballou Pilar o curso pasado e que tamén comentou aquí:

Hoxe é o seu aniversario!
Publicouse un 6 de Abril, si, o do ano 1943. Entón: cumpre 65 anos!! Dende aquela, convertiuse nun dos libros máis lidos e máis traducidos -podémolo atopar en 180 linguas distintas-. Noraboa a ANTOINE DE SAINT-EXUPÉRY!!!



5 de abril de 2008

KORI e CARAMELO

" Houbo unha vez un neno xordomudo que amaba a un camelo."
Kori, de oito anos, é capaz de saber o que lle di o seu mellor amigo Caramelo, polos movementos da boca.
No seu maxín escoítalle dicir cousas así:
Os homes serios do ceo
cos seus chisqueiros acenden,
cando a notiña se estende,
pequenos farois de xeo.

Hai nas nubes camelos brancos,
que pacen herba de algodón
e beben nos pozos do ceo...
Hai no sol camelos dourados,
que beben auga
e pacen herba de lume.

"Esta non é a terra coa que soñaba
no ventre da miña nai.
Esta non é a campiña, nin este é o río
Esta soidade está morta,
non é a soidade dos doces pasteiros.
O meu corazón dime que vaia cara ó sur,
pero o meu olfacto non ulisca a herba, nin a auga,
nin os doces montes rodeados de árbores.

Estamos perdidos, pequeno Kori,
pero o meu regato es ti,
e a túa herba son eu."
.....................................
Todo isto dentro da aventura PALABRAS DE CARAMELO, onde se atopa ó Gonzalo Moure sempre tan comprometido.

4 de abril de 2008

3 de abril de 2008

Un MISTERIO

O ... DOS FILLOS DE LÚA !!

David, de oito anos e a súa noiva Branca, de nove, tratan de descubrir a razón de que os fillos da súa gata Lúa desaparezan cada vez que ten unha camada.
A bisavoa dille que o seu pai enterrounos na veiga, pero existen outros sospeitosos... Terán que poñer trampas e estar atentos ás pegadas do "ladrón" de gatos.
Por onde entraron os gatos na barriga antes de nacer? E outros enigmas...

Proba e saborea, coa escritora FINA C, un anaquiño:


Por terceira vez a miña gata... ¡Vaia!, tamén é de Branca. Xuramos entre dúas pedras que era dos dous. Así Branca axúdame a descubri-lo misterio.
Por terceira vez, a nosa gata está preñada, que quere dicir que vai ter gatiños. Eu seino, non só porque o digan meus pais, seino porque ten a barriga moi gorda, moi gorda. Case lle chega ó chan, e salta moi pouco. Antes xogaba moito, e agora pasa a maior parte do día deitada igual cá avoa; pero a avoa non vai ter gatiños.
Estes días non quere que a acariñen nin nada. Se lle toco na barriga, foxe. Antes de te-los gatiños dentro, non era así. Podíalle facer cantas cóxegas quixese, ¡ata pola barriga! Ás veces quedaba a durmir así, e roncaba. Roncaba igual ca papá cando se deita no tresillo do salón despois de comer. Papá ponse coa panza para riba e Lúa escóndea debaixo. Ten medo a quedar durmida e que lle desaparezan os gatiños que ten dentro. ¡E non me estraña!
As outras dúas veces que pariu Lúa, pasou unha cousa moi rara. O primeiro día tiña alí os gatiños. Estaban na eira, enriba dunha cadeira vella que había arrimada a unha parede do cuberto. Eran tan pequeniños que parecían pelotas de tenis, pero non eran. As pelotas son máis redondas e menos peludas, e ademais non respiran.
Coñezo ben as pelotas de tenis porque ás veces vou xogar con papá e con Xocas, que é meu irmán. Xogar ó tenis, por exemplo, é bota-la pelota para o outro lado cunha cousa que lle chaman raqueta de tenis. No medio hai unha rede que non é de pescar. E dende o outro lado, outro xogador ten que face-lo mesmo. Poden xogar tres porque eu tamén xogo con eles moitas veces. A min tócame recolle-las pelotas que lles caen a Xocas e a papá, e darllas cando mas piden. É un traballo moi importante. Teño que estar atento e correr moito. Por iso papá di que eu fago o máis difícil. Ás veces déixanme tirar a min, pero a raqueta pesa moito e cánsome.
Xa sei por onde saen os gatiños porque mo explicou mamá. Díxome que saen por un buratiño que teñen por onda o rabo. O que aínda non descubrín, é por onde entran.
Mamá di que aparecen na barriga cando a gata se xunta cun gato que lle gusta. Se se arriman moito, se se fan noivos e se queren moitísimo, pode pasar iso. Díxome que tamén pasa coas persoas, pero é mentira. Eu quero moito a Branca, e ata lle dei un bico onde hai que dalos para ser noivos, na boca, e Branca non vai ter gatiños nin nada.
Creo que hai que face-lo amor, que é durmir xuntos coma nas películas. Coma mamá e papá non vale, eles son da familia; e ademais non poden estar namorados porque están casados. Non son noivos.

2 de abril de 2008

Libro infantil/xuvenil: RECORDOS DUN SÉCULO.

Ano 1898.- O primeiro: FÁBULAS GALAICO-CASTELLANAS.
1921.- TRES CONTOS MARABILLOSOS de Vicente Risco (inédito ata 2004)
1961.- MEMORIAS DUN NENO LABREGO de X. Neira Vilas (publícase en Bos Aires)
1966.- POLO MAR VAN AS SARDIÑAS de Xohana Torres. Ed. Galaxia.
1972.- O PRINCIPIÑO de Saint-Exupéry (traducido por Carlos Casares)
1985.- ALICIA NO PAÍS DAS MARABILLAS de L.Carrol (Premio Nacional á versión galega)
1990.- Ilustracións de Xan López na Feira do Libro de Boloña.
1995.- CANDO PETAN NA PORTA POLA NOITE de Xabier P. Docampo (Premio Nacional LIX)
1996.- O MISTERIO DOS FILLOS DE LÚA de F. Casalderrey (Premio Nacional LIX)
1998.- Nace a Editorial K A L A N D R A K A .
1999.- O COELLIÑO BRANCO. Premio Nacional para o ilustrador Óscar Villán. Kalandraka Editora.
2000.- A MEMORIA DAS ÁRBORES, con texto de X.A. Neira Cruz, imaxes de Kiko da Silva e música de Marcial del Adalid (O.Sinfónica Galicia)
2005.- A SOMBRA DESCALZA de An Alfaya (Premio Lazarillo)
2007.- GRAN LIBRO DOS RETRATOS DE ANIMAIS. O Q O Editora. Favorito!
2008.- O SORRISO DE DANIELA, Factoría K.
OVOS DUROS, OQO Ed.
Tamén premiados en Boloña.

É unha sorte telos!!

31 de marzo de 2008

O Libro das Infinitas Historias

É o relato co que Agustín Fdez. Paz pecha a súa premiada obra, CONTOS POR PALABRAS.

Dun anuncio de compra de libros antigos, voaremos hacia un lector que pode cambiar ó seu gusto o rumbo da historia.
Sucede con Aurora, na trastenda do negocio de libros do seu pai. Exemplares raros, valiosos: "-Claro que ten follas e palabras. E claro que conta unha historia... Ou infinitas, porque hoxe é unha e mañá é outra, segundo como interveña quen o le."
E aparece unha nena, Mariña. Que bonito!

Adóptao!

Manuel, un mestre xubilado, tiña centos e centos de libros que, cando abría, convertía en bolboretas. A súa filla era médica e marchara a África a traballar, e a súa compañeira morrera. Manuel estaba só; sobráballe tempo e non sabía que facer con el, o que o poñía moi nervioso. Un día decidiu fabricar a felicidade e preparou un cartel que logo puxo na súa porta, e dicía: “¿Quen me quere adoptar? Busco familia con nenos.”

FINA CASALDERREY éncheo de bos valores...

27 de marzo de 2008

XOIAS para nenas e nenos.

Coma todos os anos, o Ibby (International board on books for young people) chama á conmemoración do Día Internacional do Libro Infantil o día 2 de abril, data de nacemento de Hans Christian Andersen. A responsabilidade do cartel e o díptico deste ano 2008 correspondeulle a Tailandia e é o autor desta nacionalidade, Chakrabhand Posayakrit , quen nos achega unha fermosísima imaxe e un texto que se inicia con esta afirmación, que subscribimos: A busca do saber a través da lectura debe recibir un trato prioritario e cómpre que se fomente dende a infancia.
Galix, Asociación Galega do Libro Infantil e Xuvenil, facilítanos a mensaxe, con tradución ao galego. MENSAXE

26 de marzo de 2008

BOAS FERRAMENTAS

As familias contan, e moito, no labor de formación dos novos lectores. Entre os materiais do programa de fomento da lectura en centros escolares, HORA DE LER, distribuídos pola Consellería de Educación, pódense atopar uns caderniños deseñados específicamente para traballar xunto coas familias na creación e consolidación de hábitos de lectura desde as primeiras idades. Tódalas carpetas destinadas ás nenas e nenos de educación infantil, baixo o lema ¡CONTAMOS MOITO! incluían, ademais dos materiais para os pequenos lectores, 7 folletos sobre a lectura e unha proposta destinada ao profesorado para a súa utilización.
¿Quen le?
¿Cando ler?
¿Que ler?
¿A quen ler?
¿Como ler?
¿Onde ler?
¿Por que ler?

Contan moito neste conto... vía Hora de ler de Asesoría Bibliotecas Escolares el 26/03/08

22 de marzo de 2008

E NÓS, como andamos de empatía?

Tomei prestadas estas imaxes a través do enlace dunha blogueira e tamén paisana.

21 de marzo de 2008

Para HOXE e para SEMPRE

ESTO NO ES NADA
Si tuviésemos la fuerza suficiente
para apretar como es debido un trozo de madera,
sólo nos quedaría entre las manos
un poco de tierra.
Y si tuviésemos más fuerza todavía
para presionar con toda la dureza
esa tierra, sólo nos quedaría
entre las manos un poco de agua.
Y si fuese posible aún
oprimir el agua,
ya no nos quedaría entre las manos
nada.
ÁNGEL GONZÁLEZ.
[Reláxate vendo isto]

20 de marzo de 2008

Un paseo de ARTE

Nestes días pódese contemplar no emblemático edificio da Fundación Caixa Galicia en Ferrol a exposición “Sorolla e os seus contemporáneos”.
Son dezasete óleos do artista levantino Joaquín SOROLLA y Bastida (Valencia, 1863) , e outros, todos procedentes do Museo Nacional de Bellas Artes de La Habana.
Un pracer de verdade!